hout

Hoewel Warmenhoven zich nooit beperkt heeft tot een enkele techniek of werkwijze nemen zijn beelden opgebouwd uit afvalhout in zijn oeuvre een bijzondere plaats in.

De eerste houten beelden ontstonden rond 1980 in Maastricht aan de Jan van Eyckacademie. Ze getuigen van een vaardige snelheid en inventiviteit. Stoelpoten die dienst doen als de poten van een dier. De staart, een verfkwast. Lichtvoetigheid voert de boventoon.

VARKACHTIGE 1979  -  HOND 1980  -  BEEST 1983  -  NIJLBEEST 1984  -  KROKX 1986  -  HAGEDIS 1987  -  WONDEREN DER NATUUR 1984  Hedendaagse Kunst Utrecht > Centraal Museum Utrecht (>ontzameld)  -  TJITJAK 2011

"Deze kleine wandobjecten houden het midden tussen surrealistische stillevens en bühne-ontwerpen die zodanig suggestief zijn, dat de objecten op dit toneel - vreemde schaakstukken - elk ogenblik aan hun rol lijken te willen beginnen"

- Cees van der Geer, Haagsche Courant 22 november 1991 -

Aan het einde van zijn tweejarige werkperiode in Maastricht (1979-1981) wordt de jonge kunstenaar gevraagd om voor een jeugd-theatergezelschap in België de decors te komen ontwerpen.


De opdrachten die hij daar realiseert, maken hem bewust van zijn zin voor het theatrale. Daarmee krijgt hij een sleutel tot zijn artistieke persoonlijkheid in handen. Gedurende een korte periode heeft Warmenhoven zich door de schoonheid van de houten voorwerpen die hij in grote hoeveelheden was gaan verzamelen, laten inspireren tot het maken van een serie kleine objecten waarin het figuratieve naar de achtergrond verdwijnt. Alledaagse houten voorwerpen worden gerangschikt als zetstukken in een theaterdecor. De voorwerpen verliezen in de nieuwe constellatie hun oorspronkelijke betekenis zoals dat het geval was in de eerdere dierfiguren van hout.

Er sluimert in die objecten een verborgen anekdotische lijn die soms wordt uitgesproken in een begeleidende titel die de kunstenaar aan het werk geeft.

BIJOU  -  LOS REYES  -  CANTA LA CHICHARRA  -  PINNED UP  -  MUSEUM  -  ROMEO EN JULIA  -  HOFHOUDING  -  ZEEZICHT  -  NARRENSCHIP  -  NARRENSCHIP 2010

......De beelden van Marcel Warmenhoven troffen mij het meest. Ze zijn opgebouwd uit houten gebruiksvoorwerpen of delen daarvan, zoals een slacouvert, boenborstels, kegels, wasknijpers, stoelzittingen en dergelijke, en hebben een verhalend karakter. Een van de beelden bestaat uit het lichaam van een hoogwaardigheidsbekleder - hetgeen zijn scepter en zijn roodgelakte mantel doen vermoeden - dat als hoofd een aasgier of aanverwante roofvogel schraagt. Op een taboeretje ernaast hurkt een viervoeter, zijn kaken, geconstrueerd uit twee schoenpoetsborstels, vertrokken in een bijterige grijns. Alles wijst erop dat het beest uitstekend in staat is hand- en spandiensten voor zijn roofzuchtige baasje te verrichten.

Beelden samengesteld uit allerhande afvalmateriaal zijn er meer. Meestal zijn ze grappig, omdat een conservenblik als hoofd nu eenmaal de lachlust opwekt. De beelden van Warmenhoven zijn knap geconstrueerd, geestig door het materiaalgebruik, maar bieden door de symboliek tevens een inhoud die het werk ver uittilt boven de afvalcollages die ik tot nu toe gezien heb.....

- Flora Stiemer, Algemeen Dagblad 14 maart 1987 -

BUSTE*** 1989  -  DE OVERHEID**** 1987

Tentoonstelling: DE MANNEN VAN GERARDJAN RIJNDERS



Theaterregisseur en toneelschrijver Gerardjan Rijnders is door het museum gevraagd als gastconservator op te treden. Het herkenbaar realisme is uitgangspunt voor de collectie Beelden aan Zee, door het echtpaar Theo en Lida Scholten verzameld sinds de jaren zestig. Uit de collectie van ruim 700 sculpturen koos Rijnders zo'n tachtig mannenfiguren. Hij kantelde die beelden 90 graden om zo de kwetsbaarheid te laten zien.

....een sculptuur van Marcel Warmenhoven stelt een MAN MET VIS voor en is opgetrokken uit gebogen meubelhout. Staat de visser, dan toont hij viriele macht. Liggend lijkt hij bijna verstikt te worden door zijn eigen vangst.

- Kester Freriks, NRC 4 februari 2003 -

In later werk laat Warmenhoven zich meer en meer kennen als een begenadigd vakman. Vormen worden meer gedetailleerd maar nergens verliest hij de gave om het weerbarstige materiaal naar zijn hand te zetten. Allerhande houten voorwerpen beschouwt hij niet vanuit hun mogelijke identiteit maar als grondstof. De vervreemding die hij er mee oproept ligt ook niet in het verhaal dat het oorspronkelijke voorwerp in zich draagt, maar in de consequentie waarmee het als materiaal wordt toegepast.

Aan het begin van de jaren negentig maakt Warmenhoven een serie grote beelden. Hij beheerst zijn materiaal dan al zo virtuoos, dat de gebogen vormen van houten meubelonderdelen en gebruiksvoorwerpen hem in staat stellen ermee te "tekenen". Uiterlijk doen de beelden denken aan anatomische spiermodellen die in het medisch wetenschappelijk onderwijs gebruikt worden.

Over het beeld MAN MET VIS (1989) schrijft het Museum Beelden aan Zee, dat het werk in de collectie opnam:

In het kader van de tentoonstelling SKELET, de armatuur van het lichaam (2016) zou verondersteld kunnen worden dat Warmenhoven een fantasiestelsel van ligamenten toont dat de toekomstige mens na enige genetische modificatie zou kunnen schragen.

zaal-overzicht op expositie SKELET in Museum Beelden aan Zee, 2016

MAN MET VIS 1989  Museum Beelden Aan Zee Scheveningen

Op een sokkel bijna zo groot als de vloer van een kamertje staat, nee schrijdt hij, DE BLAUWE TIJGER van Marcel Warmenhoven. Niet meer dan een grillig gevormd geraamte van hout, maar niettemin nog altijd imponerend, de bek open, de ogen groen van nijd: als was het een echte en leefde hij nog. In de rand van zijn sokkel en op een heel wat kleiner formaat schuilt het andere deel van het dierenrijk: giraffen, olifanten, hertjes en ezeltjes, maar dan in de gedaante van pseudo-Afrikaanse sculpturen. Het lijf van de tijger is opgebouwd uit tientallen kromme, gebogen stukken hout. Thonet zou er heel tevreden mee geweest zijn! Het is een voorbeeld van het vakmanschap van Warmenhoven. Zoals hij het materiaal tot vorm weet te dwingen is knap...

- Cees van der Geer, Haagsche Courant 22 november 1991 -

In soepele lijnen bouwt de kunstenaar zijn reusachtige mens- en dierfiguren. De oorspronkelijke vorm van het materiaal wordt geen geweld aangedaan. Daardoor blijven de voorwerpen - kleerhangers, schoenspanners, stoelpoten, pollepels - herkenbaar. Het materiaal wordt echter in een nieuwe discipline gedwongen en het gebruik lijkt even voor de hand liggend als meer traditionele beeldhouwersmaterialen. Achteloos door ons weggegooide voorwerpen, als nutteloos afgedaan, krijgen nieuwe betekenis wanneer Warmenhoven ze inzet voor de productie van zijn beelden.

DE BLAUWE TIJGER***  1991  v/h MCEG Scheveningen  -  MAN MET VISSEN*  1995  -  VISSER**  1993  Stedelijk Museum Schiedam  -  HOORNIST** 1994

Vanaf 2000 werkt hij met onderbrekingen bijna vier jaar aan het beeld MAN EN PAARD. Het paard is drie meter lang en meer dan drie meter hoog. Het is een sculptuur van een kracht en elegantie zoals de Grieken en later de beeldhouwers van het Neo-classisisme en de Romantiek het onderwerp graag verbeeld zouden zien. Het paard hoog en sterk op de benen. Ruiter en rijdier krachtig en vastberaden zij aan zij, verbonden door een grote hoeveelheid uiteenlopende voorwerpen.

Binnen de rijkskantoren vind ik de aanwezigheid van kunst erg belangrijk. Dat merk ik vooral als het ontbreekt. Er zijn locaties waar de menselijke maat is verdwenen. Je voelt je verloren zodra je binnenkomt. In zo'n grote lobby is het essentieel dat je een werk plaatst dat contrast aanbrengt. Een aantal jaren geleden, rond 2006 werd ik geraakt door een kunstwerk in de hal van het voormalige ministerie van VROM. Die hal is hoog en breed en een tikje intimiderend. En daar stond opeens de man met het houten paard gemaakt van sloophout door kunstenaar Marcel Warmenhoven. Het formaat, het materiaal en het beeld maakten indruk op mij. Het vulde die grote hal zonder massief te zijn. Kunst kan zorgen voor een goede werkomgeving. Het maakt je nieuwsgierig.

- Robin den Hamer, gemandateerd opdrachtgever van het Programma Rijksbrede Kunstvoorziening, Nieuwsbericht 17 februari 2016 -

MAN EN PAARD 2004   resp. in atelier kunstenaar, Schiedam*  -  Centrale Bibliotheek Rotterdam*  - hal voormalig Ministerie VROM, Den Haag*  - Grote Kerk Alkmaar****  - coll. FISAL 1p LAW, Rotterdam/Luxembourg*

Ook in de serie houten portretten die tezelfdertijd ontstaan hanteert Warmenhoven de herkenbare elementen soeverein en komt tot een geraffineerde figuratie. Andermaal toont hij zich de meester die het verhevene paart aan het ongekunstelde. Altijd ernstig, maar nooit gewichtig weet hij contrasten te verzoenen en met elkaar in evenwicht te brengen.

PORTRET 03**   2003  -  823**   2004  -  22534**  2004  -  KOP**  2004

ZITTENDE MAN***   2004  -  PORTRET**  2010

Voor een overzichtstentoonstelling in 2010 van het oeuvre in afvalhout uit de voorgaande dertig jaar, maakt hij andermaal een werk van groot formaat. Het beeld BEER is meer dan drie meter lang. Het werd gedurende die zomer getoond op de expositie RECYCLING, retrospectief 1980-2010 in de Grote Kerk van Alkmaar.

opening expositie RECYCLING door Rien Vroegindeweij en Joep Schrijvers

BEER   2010   resp. in atelier kunstenaar Sint-Annaland*  -  Grote Kerk Alkmaar***   -   HES-Amsterdam**

In de jaren na 2010 werkt de kunstenaar aan een gestaag groeiend oeuvre en weet hij zijn reputatie te bestendigen. Het werk vindt zijn weg naar bedrijven en particulieren in binnen- en buitenland.

VOSS***  2012   -   RINUS** 2011   -   SCHAAPSKOP* 2017   -   GRIJSBOK***  2018    -   KIK**  2013

Limpopo-Pelote, Mearns (1911) is een monotypisch geslacht, uitsluitend voorkomend op open savannen en in droge struikgebieden in het grensgebied tussen Botswana, Zimbabwe en Zuid-Afrika (TRANSFRONTIER PARK). 

Enigszins gedrongen lijf en vosachtig gezicht. Oren zijn groot en gepunt; vacht meestal bleek blauw, soms grijs; buikzijde wittig; bereikt een kop-romplengte van 60 tot 80 cm en staart 20 tot 25 cm lang. Lichaamsgewicht van 6,5 tot 13,5 kg.
De soort is omnivoor maar volgt een kieskeurig dieet van stekelbessen en acaciabloesems; voor het overige voornamelijk ophifaag. Vooral actief tijdens de schemering (zowel ’s avonds als ’s ochtends). Verbergt zich overdag en ’s nachts in dicht struikgewas. Leeft solitair; mannetje niet betrokken bij grootbrengen van jongen (tot 2 per worp).

Status 

Begin 20ste eeuw nog slechts een tiental dieren in het wild. In 2007 bij grootschalige speurtocht 3 exemplaren getraceerd. In april 2012 echter werd het - voor zover bekend - laatst in leven zijnde mannetje overreden door een jeep uit het ravitaillerings-convooi dat de Spaanse koning Juan Carlos volgde tijdens diens omstreden olifantenjacht in Botswana. Hoewel het sperma van dat mannetje ligt ingevroren in een laboratorium van Botswana University of Agriculture and Natural Resources, waar het dag en nacht bewaakt wordt, is er tot nu toe geen gelegenheid gevonden om een van de twee vrouwtjes te insemineren. 

 LIMPOPO PELOTE  2019  privé collectie

In 2020 wordt Warmenhoven uitgenodigd deel te nemen aan de manifestatie KUNST VAN HET GELOVEN, een tweejaarlijks kunstproject in vijf kerken en kapellen in de gemeente Boxmeer.

Speciaal voor de Nepomukkapel in Boxmeer vervaardigde hij een meer dan drie meter lang nijlpaard. Midden in de Corona-pandemie wisten in de drie weekenden van de manifestatie ruim 3000 geïnteresseerden de weg naar de kapellen te vinden.

In de loop der jaren is een oeuvre tot stand gekomen van beelden van divers formaat en in verschillende materialen, dat zich kenmerkt door originaliteit en vakmanschap.

 Tekstbijdragen: Hans Sleutelaar, Jean-Paul Gavard-Perret en Hans van der Sloot

HIPPOPOTAMUS  2020  in resp. atelier van de kunstenaar Sint-Annaland*  -  Nepomukkapel Boxmeer***   -   PORTRET 12**  2012   

PORTRET***  2014   -   MASQR I**  2022   -   DE ROMANIA*** 2022   -   MASQR II**  2022

ER WORDT GEBOUWD AAN DEZE WEBSITE. DAAROM WERKT NIET ALLES NAAR BEHOREN